Zapalona świeca
|Autor: Ewa Michałowska- Walkiewicz

Na wspólnym spotkaniu
Zapalona świeca, towarzyszy człowiekowi przez całe życie. Pali się ją także gdy uczestniczymy w różnych istotnych sytuacjach i obchodach. W Zielonym Saloniku Literackim w Skarżysku-Kamiennej, Nasza Redakcja uczestniczyła w wieczorku poetyckim poświęconym zachowaniu wolności przez nasz kraj. Wieczorek ten odbył się przy zapalonych biało- czerwonych świecach.

Świeca po raz pierwszy
Po raz pierwszy zapalamy świecę dziecku podczas jego Chrztu Świętego. Zapalano ją również w chwili śmierci człowieka. Była ona obecna zawsze w szczególnych chwilach życia każdego z nas. Symbol świecy najbardziej wyrazisty jest podczas Wigilii Paschalnej. Zapalony paschał wnoszony do ciemnego kościoła, symbolizuje Zmartwychwstałego Chrystusa i Jego roztaczający się blask gdy właśnie On zamieszka w naszych serach.
W każdym domu
Kiedy nie było elektryczności, świeca była jednym z najważniejszych przedmiotów użytkowych w każdym domu. Używano jej do oświetlania pomieszczeń i wówczas wokół niej zbierali się wszyscy domownicy spożywając posiłki i wspólnie rozmawiając o ważnych sprawach. Zapalano ją także podczas burz i epidemii wierząc, że ma ona w sobie moc odstraszania wszelkiego zła. Gospodarze zapaloną gromnicą błogosławili swoje pola przed wiosennym zasiewem, a także tuż po zbiorach.
Symbol Boga
Świeca symbolizuje przede wszystkim Boga, który jest Światłością Świata. Przed kościołem podczas Wigilii Paschalnej rozpala się ognisko, od którego zapalana jest specjalna świeca wielkanocna zwana Paschałem. Zapalona świeca oznacza również chrześcijanina, który płonie światłem samego Pana Jezusa. Świeca zawsze jest czysta i dostojna, tak jak Słowa Boże płynące ze Świętych Kart Pisma Świętego.
Symbol pamięci
Światło świecy jest też symbolem pamięci. Jest ono także symbolem życia oraz władzy Boga nad nami i nad całym światem. W hymnie „Exsultet” czytamy, że światło świecy raz na zawsze rozprasza ciemności nocy i grzechu. Zatem na wspomnianym wieczorku poetyckim poświęconym sprawom naszej narodowej wolności, recytowane były wiersze patriotyczne z wiarą, że Polska nie utraci nigdy swojej niepodległości. A blask świec, dodawał wszystkim zebranym otuchy i nadziei.

Dla Ciebie Ojczyzno coś w ogniu skąpana coś ponad wiek cały z wolności odarta byłaś w sercach naszych, nigdy nie przegrana niegdyś przeważona twego losu karta Drogie Polskie Wojsko co dla naszych granic życie swe poświęca dopiero zaczęte to ono dla sławy bohaterskich stanic broni swej Ojczyzny w wojennym zamęcie… By wygonić z Polski buciorem zdeptanej tyrana co karmi się naszej krwi kroplami wszystko dla wolności Ojczyzny kochanej co ją usunięto z Europy granic Wszystko to byś była Ojczyzno Kochana wszystko by cię znowu za Panią uznali z biciem serc tu naszych Tyś niepokonana życie nasze Tobie, ...by Cie wolną znali....
Ewa Michałowska- Walkiewicz
Od red. : /Ilustracje np.pl
Autorce serdecznie dziękuję i przepraszam za opóżnienie w publikacji z powodów technicznych. Pozdrawiam i życzę zdrowych i spokojnych ŚWIĄT !!!
#####################################################
Dziękujemy za piękny artykuł i cudowny wiersz.
Dobry tekst, piękny i potrzebny wiersz o Polsce. Moje uznanie dla Autorki
Anna M. Żurawska