Oświadczenie dr hab. prof. UAM Jacka Kowalski Kowalskiego
Szanowni Państwo!
W związku z wczorajszym przypadkiem podczas obrad Rady Miasta Poznania napisałem, nagrałem i upubliczniłem moje oświadczenie, które też poniżej załączam.
Pozdrawiam
JK
Poznań, 7 czerwca 2022
OŚWIADCZENIE
Szanowni Państwo!
W dniu dzisiejszym spotkał mnie szczególny, podwójny zaszczyt. Rada Miasta Poznania poddała pod głosowanie wniosek o przyznanie mi tytułu zasłużonego dla miasta Poznania. Nie marzyłem o takim honorze, tymczasem przypadł mi honor znacznie większy: zaszczyt bycia jawnym znakiem sprzeciwu wobec próby kneblowania wolności słowa. Wniosek bowiem przepadł w głosowaniu, ponieważ część radnych uległa naciskowi aktywistów LGBT+ i przedstawicieli nurtu gender, którzy napiętnowali moje wypowiedzi jako obraźliwe dla osób homoseksualnych.
Nie do mnie należy zaprzeczanie lub potwierdzanie subiektywnych odczuć innych osób. Emocje nie są obiektywne. Natomiast w obiektywnej ocenie moje wypowiedzi trudno uznać za obraźliwe. Owszem, są wysoce krytyczne wobec ruchu LGBT+ i wobec nurtu gender, które uważam za społecznie szkodliwe i oparte na ideologii. Reprezentują one wpływowe lobby, które przedstawia się jako ruch osób prześladowanych, wszelkimi środkami próbując ograniczać wolność słowa myślących inaczej. Jednym ze sposobów unieszkodliwiania adwersarzy jest psychiatryzacja dyskursu poprzez użycie medycznych w swojej genezie terminów „homofob”, czy „homofobia”, co sugeruje, że osoba krytyczna wobec ruchu LGBT+ miałaby być dotknięta jakąś psychiczną skazą. Tymczasem do krytyki, nawet ostrej, każdy ma pełne prawo. Moje wypowiedzi zyskują zresztą potwierdzenie, po pierwsze, w licznych publikacjach naukowych; po drugie, mają oparcie w szerokiej opinii ludzi myślących racjonalnie; wreszcie, zgadzają się z Katechizmem Kościoła Katolickiego, który nikogo nie obraża.
Szczególną wymowę nadaje temu wydarzeniu fakt, że pracuję w Instytucie Historii Sztuki UAM, jednostce, która bodaj jako pierwsza w Poznaniu i jedna z pierwszych w Polsce, począwszy od lat 90., dopuściła do głosu i zatrudniła badaczy nurtu gender, z którymi wielokrotnie, zgodnie z etosem akademickim, odbywaliśmy debaty i choć wzajemnie nie akceptowaliśmy swoich poglądów, to jednak nikomu nie odmawialiśmy prawa do ich głoszenia. Dodam, że nie do mnie należał i należy prym w tych debatach. Jestem jednym z wielu. Dziś uczniowie i koledzy tych, którym daliśmy wolny głos, chcą nam samym ów wolny głos odebrać. Bo nie jest żadnym problemem, że Jacek Kowalski nie otrzyma tytułu zasłużonego dla Miasta Poznania. Problemem jest natomiast, że grono ideologów zmusza wszystkich pozostałych albo do milczenia, albo do publicznego piętnowania wypowiedzi, które nie tylko całkowicie mieszczą się w granicach prawa i przyjętego dotąd obyczaju, ale też przekazują zdanie większości świadomych swojej wiary katolików
dr hab. prof. UAM Jacek Kowalski
#######
Za Solidarni 2010
Jesteśmy z Panem Panie Profesorze bo też sprzeciwiamy się wszelkim próbom kneblowania wolności słowa. Polskiego słowa! Popieramy Pana i pozdrawiamy z Australii
Kasia i Vitek Skoczowscy/ Tasmania
„Niech każdy ćwiczy się w tej sztuce, którą zna” – pouczał Cyceron. I chyba dlatego polemik polonijno-polskich już nie ma. Oddaliśmy głos innym – a szczególnie facebookom – i stwierdzamy z zadowoleniem, że własnie tak jest demokratycznie i możemy spać spokojnie i obojętnie, bez względu na to co się wokół nas dzieje. A to właśnie dyskuje i polemiki merytorycznie zdrowe i rzeczowe, są naszym polskim krwioobiegiem. Czas nagli. Czas nas jednak kiedyś oceni jak to żeśmy się w nasze polsko-polonijne sprawy i troski angażowali i po czyjej stronie stali. Szkoda, że właśnie w tym strasznym czasie, myśl, prawda i duch polski zostały tak dobrowolnie, apolitycznie wyciszone.
Jarek Micewski