Ziemie nad Kamienną
|Autor: Ewa Michałowska- Walkiewicz
Dziennikarka urodzona w Skarżysku-Kamiennej, ukończyła Uniwersytet Nauk Humanistycznych w Nowym Jorku, filia w Krakowie. Pisze artykuły do polonijnych gazet świata. Jej artykuły dotyczą zagadnień kulturalnych i obyczajowych, historycznych oraz religijnych. Należy do Grupy Literackiej „Wiklina” w Skarżysku-Kamiennej, do Towarzystwa Historycznego Renesans, również w Skarżysku-Kamiennej, do Zrzeszenia Literatów Polskich w Chicago oraz do Międzynarodowego Stowarzyszenia Polskich Dziennikarzy, Pisarzy i Artystów z siedzibą w Szwecji, a także do Stowarzyszenia Autorów Polskich w Warszawie.
Ewa Michałowska- Walkiewicz: Journalist born in Skarżysko-Kamienna, graduated from the University of Humanities in New York, Krakow branch. She writes articles for Polish newspapers around the world. Her articles concern cultural and moral, as well as historical and religious issues. She belongs to the „Wiklina” Literary Group in Skarżysko-Kamienna, to the Renaissance Historical Society, also in Skarżysko-Kamienna, to the Association of Polish Writers in Chicago, and to the International Association of Polish Journalists, Writers and Artists based in Sweden, as well as to the Association of Polish Authors in Warsaw.
Ziemie nad Kamienną
Przypominając bogatą historię
Ziemie leżące nad starą rzeką Kamienną, posiadają bardzo bogatą historię. Mianowicie, w epoce pleistocenu pojawił się tu człowiek, który powoli gospodarował tymi ziemiami. Z czasem pojawiły się tu pierwsze ludzkie osady, a pierwszymi osadnikami w dorzeczu Kamiennej byli neandertalczycy. Redakcja Naszego Pisma, została zaproszona na „Lutową Prelekcję Nad Kamienną”, celem przybliżenia zebranym gościom historii wspomnianych terenów.
Koczowniczy tryb życia
Neandertalczycy wiedli początkowo żywot koczowniczy. Mieszkali oni w niewielkich grupach, a żyli głównie ze zbieractwa i bardzo prymitywnego łowiectwa. Ponad 25 tysięcy lat temu, tereny nad dzisiejszą rzeką Kamienną zaczęli zasiedlać przedstawiciele wyższego gatunku człowieka, czyli homo sapiens. Ludy te potrafili sprawnie posługiwać się łukiem i świetnie zaostrzona dzidą. Pod koniec paleolitu, w okolicy dzisiejszego Ostrowca Świętokrzyskiego leżącego również nad rzeką Kamienną, produkowano broń i narzędzia z kamienia. Potrafili też oni, przerabiać hematyt na specjalny czerwony barwnik używany do ich religijnych obrzędów. Kolor tego barwnika przypominał kolor krwi, która jest symbolem życia.
Handlowy pomysł homo sapiens
Barwnik ten był elementem wymiany handlowej. Nie stanowił on jednak jedynego elementu handlu jakim parali się ówcześni homo sapiens. Potrafili oni tez handlować narzędziami kamiennymi. W epoce neolitu tereny wokół rzeki Kamiennej, zamieszkują już pasterze i rolnicy. Ale pojawia się tutaj kolejna grupa ludzi, tak zwanych górników chodnikowych.
Górnictwo krzemowe
Powyżej: Krzemionki, położone w woj. świętokrzyskim, niedaleko Ostrowca Świętokrzyskiego.
Ludy te zajmowały się także górnictwem krzemiennym w pokładach szybowo-chodnikowym. W młodszych latach epoki brązu wspomniane tereny zamieszkała ludność kultury łużyckiej, utożsamiona ze Słowianami. Gdy odkryto żelazo pod koniec roku 2000 p.n.e. ludy Starego Kontynentu, zapoznały się z obróbką tego metalu. W kilka stuleci później obecne polskie ziemie, zaznajomiły się z konstrukcją narzędzi z brązu, a także narzędzi żelaznych.
W okresie Imperium Rzymskiego
Mieszkańcy tych terenów handlowali swoim wytwórstwem z kupcami Imperium Rzymskiego. Fakt ten potwierdzają znaleziska monet rzymskich w dolinie rzeki Kamiennej. Zaś w okresie średniowiecza, wspomniane obszary należały do Księstwa Wiślan, którzy jeszcze bardziej wyspecjalizowali się w tworzeniu żelaznych narzędzi.
Za panowania Mieszka I
Obok: Kuźnica. Obróbka żelaza według Agrikoli z 1556 r.
Tereny nad Kamienną z biegiem czau stały się terenami należącymi do Księstwa Mieszka I weszło w skład ówczesnej Polski. W czasach odrodzenia, szczególnie rozwinęło się tu górnictwo i hutnictwo zwłaszcza, że rzeka Kamienna ta dostarczała niezbędnej energii mechanicznej. Mijały lata, a tutaj pojawiło się pierwsze hutnicze Zagłębie Przemysłowe.
Redakcja Naszego Pisma dziękuje panu Janowi Osadzińskiemu historykowi, za zaproszenie na tak wyjątkowe spotkanie.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
^^^
Z wielką przyjemnością pragnę pogratulować Pani Ewie tak wyjątkowego odznaczenia jakim jest Order Gloria Artis – dziennikarce współpracującej z naszepismo.pl która w szczególny sposób promuje piękno Polski i osiągnięcia polityczne i militarne jej bohaterów i wielkich uczonych. Pani Ewa pisze artykuły na powyższe tematy do gazet polonijnych prawie całego świata. Fakt ten został zauważony przez prezydenta miasta Skarżyska -Kamiennej, w którym mieszka aby została uhonorowana orderem Gloria Artis. Order ten otrzymała w dniu 12 stycznia bieżąceg roku z rąk Marszałka Województwa świętokrzyskiego pana Andrzeja Betkowskiego. Jestem dumny z współpracy z Panią Ewą. Przesyłam Pani Ewie do Polski – do Skarzyska Kamiennej SERDECZNE GRATULACJE !!! Redaktor naszepismo.pl / w internecie i Nasze Pismo -Nasze i Polskie – w Służbie Ojczyzny i Polonii /dwumiesięcznik. Dla ogólnej informacji podajemy, że Order posiada trzy stopnie:
I stopień – (awers) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
II stopień – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
III stopień – „Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
################################
np.pl
Każdy artykuł zamieszczony w naszepismo wymaga szczególnej uwagi. Tym bardziej, że Panie nie piszą o tej wojnie. I to cieszy. Pozdrawiam wszystkie Autorki, a Pani Ewie przesyłam GRATULACJE
Justyna Janicka
Ta pani jest duma dla kazdego Polaka
Rewelacja oby więcej takich ludzi z takim talentem lekkiego pióra 🙂
Artykuł super, bardzo mi się podobał
Świetny artykuł, gratuluję Pani zdobytego orderu, w pełni zasłużonego.
Dziękuję za twórczy akt, elegancję, szlachetne pióro i talent autorki. Dzięki ciekawie opracowanym artykułom zgłębiam wiedzę lokalną o Skarżysku oraz poznaję także historię Polski. Serdeczne gratulacje za zasłużony medal. Niech będzie on także motywacją do dalszej tak pięknej pracy.