ANTONI – NA DZIEŃ IMIENIN

(Przepraszam za opóźnienie ze względu na różnicę czasu)

AUTOR HELENA PODGORSKA

   Pochodził z bogatej, szanowanej rodziny. Ochrzczono go imieniem Ferdynand. Jeszcze zanim ukończył 20 lat, wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna. Studiował dzieła klasyków łacińskich i święte księgi. Ponieważ ciągłe wizyt krewnych utrudniały mu skupienie się na nauce, poprosił przełożonych o przeniesienie do Opactwa Świętego Krzyża w Coimbrze (ówczesnej stolicy Portugalii). W 1219 otrzymał święcenia kapłańskie. Kiedyś przez przypadek poznał pięciu franciszkanów podążających do Maroka, aby nauczać muzułmanów. Ferdynand był pod wrażeniem ich prostego, ubogiego, ale jakże pogodnego stylu życia. Rok później otrzymał wieści, że zginęli oni śmiercią męczeńską.

W 1220 opuścił zakon kanoników regularnych św. Augustyna i wstąpił do zakonu franciszkanów (Zakon Braci Mniejszych) z nadzieją wyjazdu na misje do Maroka i poniesienia tam śmierci męczeńskiej za głoszenie Ewangelii. W zakonie franciszkańskim przyjął imię Antoni i rozpoczął studiowanie myśli św. Franciszka, Pisma Świętego, udzielał się w pracy duszpasterskiej i kaznodziejskiej. Jego kazania stały się sławne. W pracy nad kazaniami posługiwał się „metodą konkordancji tematycznej” łącząc ze sobą cztery rodzaje tematyki: historię Starego Testamentu oraz trzy części Mszy św. – introit, epistołę i ewangelię. Szczególny dar wymowy gromadził przy nim wielkie tłumy.

     Wkrótce wyruszył do Maroka, aby tam nauczać. Jednak choroba nie pozwoliła mu kontynuować podróży. Podjął pracę w przytułku dla ubogich w pobliżu Forlì we Włoszech. Następnie przełożeni wysłali go w celu głoszenia Ewangelii w Lombardii. Antoni pracował jako wykładowca na uniwersytetach w Montpellier i Tuluzie. Pracował też jako wysłannik kapituły do papieża Grzegorza IX, który nazwał jego kazania szkatułką Biblii i nakazał mu pisać kazania na dni świąt. 30 maja 1227 mianowano go prowincjałem obszaru Emilia-Romania. Przez trzy kolejne lata Antoni pisał kazania niedzielne. W czerwcu 1230 papież zwolnił go z tych obowiązków. Antoni osiadł w klasztorze Świętej Marii w Padwie. Następnego roku ciężko zachorował na puchlinę wodną i zmarł, mając 36 lat.

Za życia zwano go młotem na heretyków. Był jednym z najbardziej cenionych kaznodziei XIII w.; elokwentny, ze świetną pamięcią, szeroką wiedzą i silnym, czystym głosem.

Katolicy uznają, że pewnej nocy Dzieciątko Jezus nawiedziło Antoniego i ucałowało go zapewniając o miłości Boga. Z tej przyczyny święty jest przedstawiany z małym Jezusem z Nazaretu na ręku.

Jego proces kanonizacyjny jest najkrótszym w historii Kościoła katolickiego, kanonizowany 30 maja 1232 przez papieża Grzegorza IX (ogłoszony świętym 352 dni po śmierci).16 stycznia 1946 papież Pius XII ogłosił go doktorem Kościoła.

Jego wspomnienie lub święto w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną rocznicę śmierci (13 czerwca) i jest hucznie obchodzone w Lizbonie.

Na miejscu grobu św. Antoniego w Padwie wznosi się poświęcona jego czci bazylika, jedno z najpopularniejszych sanktuariów w Europie.

W Polsce cieszy się szczególnym kultem w Przeworsku, Radecznicy, Ratowie, Łodzi-Łagiewnikach, Chełmie, Padwi Narodowej, Suszu, Niewodnicy Kościelnej, Jaśle.

Święty Antoni jest patronem osób i rzeczy zaginionych, Lizbony, Padwy, franciszkanów, antoninek, licznych parafii, kościołów i bractw; dzieci, górników, małżeństw, narzeczonych, położnic, ubogich, podróżnych. Patronuje ok. 150 parafiom na terenie Polski. Święty Antoni ustanowiony został też patronem miast: Jasła (od 1996), Rybnika (od 2007), Lipna (od 2009), Brodnicy (od 2014), Przeworska (od 2015), Tomaszowa Mazowieckiego (od 2015) oraz Lublina.

Św. Antoni Padewski patronuje także historycznej stolicy województwa podlaskiego – Drohiczynowi. W kościele pofranciszkańskim znajduje się łaskami słynący obraz świętego. Można tam usłyszeć również składający się z blisko 30 zwrotek Kant do Św. Antoniego Padewskiego, który jest w ostatnich latach śpiewany w skróconej do 11 zwrotek wersji. Coroczny Odpust św. Antoniego cieszy się większą popularnością aniżeli rocznica poświęcenia kościoła katedralnego pw. Trójcy Przenajświętszej 
w Drohiczynie.

Dnia 8 maja 1664 r. we wsi Radecznica (dzisiejsze województwo Lubelskie) rozpoczęły się objawienia (jedyne na świecie udokumentowane i potwierdzone) na wzgórzu zwanym Łysą Górą św. Antoniego z Padwy Szymonowi Tkaczowi, ubogiemu mieszkańcowi wioski. Święty w swych objawieniach nakazał zbudowanie na wzgórzu świątyni, oraz poświęcił okoliczne źródło. Wieści o cudownym objawieniu i o łaskach, uczyniły to miejsce celem wielu pielgrzymek. Gdy dotarły one do bpa Mikołaja Świrskiego, sufragana chełmskiego, zakupił całą wieś, a następnie zwrócił się do bernardynów z propozycją objęcia placówki. Bracia Bernardyni ulokowani zostali w roku 1667 r. Akt fundacyjny klasztoru datowany jest na rok 1670 r. Szybko zaczęto wznosić drewniane zabudowania kościoła i klasztoru, a specjalna komisja teologów przesłuchała świadków zdarzeń i osoby, które doznały tu łask. W krótkim czasie wytworzyła się tradycja odpustów. Każdego roku dnia 13 czerwca w Radecznicy odbywa główny odpust ku czci św. Antoniego, gromadzący kilkutysięczne rzesze wiernych z Polski i zagranicy.

W ikonografii św. Antoni przedstawiany jest w habicie franciszkańskim; nieraz głosi kazanie, czasami trzyma Dziecię Jezus. Jego atrybutami są: księga, lilia, serce, ogień – symbol gorliwości, bochen chleba, osioł i ryba.

Święty ojciec Pio odmawiał do św. Antoniego litanię

13 czerwca do św. Antoniego de la Florida przybywają setki pielgrzymów.

„ Początki barwnego odpustu sięgają XVIII w. Wszedł on na stałe do madryckich tradycji i stał się tak popularny, że Federico Moreno Torroba skomponował słynną zarzuelę o tytule „Luisa Fernanda” poświęconą wspominanemu dziś świętu. W XIX w. zrodziła się jeszcze inna tradycja.„

Mianowicie krawcowe przychodziły prosić św. Antoniego o narzeczonego. W tym celu do kropielnicy wrzucały 13 szpilek, a następnie wkładały rękę do wody święconej. Ile szpilek przykleiło się do ręki, tylu zalotników mogła spodziewać się młoda krawcowa w ciągu roku. Św. Antoni miał przekonać pewnego młodzieńca, aby dotrzymał słowa i ożenił się ze swoją wybranką. Z czasem do świętego zaczęły przychodzić nie tylko krawcowe, a dziś robią to nawet mężczyźni. Szpilek w kropielnicy jest więc dużo, a szanse, aby znaleźć narzeczonego czy narzeczoną także wzrosły. Zgodnie z tradycją kapłan święci dzisiaj „chleb ubogich”, który jest rozdawany wśród tysięcy pielgrzymów. Trzeci kościół św. Antoniego został wybudowany przez kapucynów w 1947 r. wówczas na przedmieściach Madrytu. Dzisiaj jest to miejsce znane nie tylko z kultu św. Antoniego, ale także m. in. z działalności charytatywnej oraz pracy z imigrantami.“ / Relacja ks. Marka Raczkiewicza CSsR

Opracowała i życzenia dla Redaktora naszepismo.pl Pana Antoniego przekazała.

Helena Podgóska

Od redaktora: Dziękuję z radością i ze wzruszeniem /Antoni

################## np.pl ##################