Janusz Tadeusz Kusociński

Autor: Ewa Michałowska- Walkiewicz

Wspomnienie 21 czerwca 1940 roku

Janusz Kusociński posługujący się pseudonimem Kusy, przyszedł na świat dnia 15 stycznia 1907 roku w Warszawie. Zginął on rozstrzelany przez Niemców w dniu 21 czerwca 1940 roku w Palmirach. Był to wybitny polski lekkoatleta, złoty medalista z olimpiady w Los Angeles. Biegł tam w dystansie na 10 tysięcy kilometrów.

W Ołtarzewie

Dzieciństwo Janusz Kusociński spędził w niewielkiej miejscowości Ołtarzewo. Tutaj właśnie jego ojciec Klemens, był urzędnikiem kolejowym oraz pracował dodatkowo w małym gospodarstwie rolnym. Janusz miał dwóch braci, a także posiadał trzy siostry. Najstarszy z braci Zygmunt, zginął podczas trwającej wielkiej wojny, walcząc we Francji. Kolejny brat Tadeusz, zginął podczas wojny polsko-bolszewickiej w trakcie toczących się walk pod Zamościem. Najmłodsza i najbardziej kochana przez Janusza siostra, która urodziła się rok wcześniej od niego, zmarła z niewiadomych przyczyn. Najstarsza siostra Janusza i matka przeżyły wojnę. Jednak, matka zmarła tuż po wyzwoleniu.

Janusz jako sportowiec

Sport, Janusz Kusiciński zaczął amatorsko uprawiać w 1925 roku. Był on początkowo piłkarzem, dopiero później biegaczem w warszawskim Robotniczym Klubie Sportowym „Sarmata”. Jako kapral z cenzusem, Janusz zgłosił się jako ochotnik do walk w wojnie obronnej 1939 roku. Został on wcielony do kompanii karabinów maszynowych, w II batalionie 360 Pułku Piechoty. Walczył on bohatersko w obronie stolicy. Podczas wspomnianych walk, został ranny w dniu 25 września w obronie Fortu Czerniaków. Trzy dni po tym zdarzeniu, Kusociński został on odznaczony Krzyżem Walecznych z rozkazu generała Juliusza Rommla.

Praca w barze

W czasie wojny, Janusz pracował jako kelner przy ulicy Jasnej w Warszawie w barze „Pod Kogutem”. Bar ten był zwyczajowo zwany „Gospodą Sportowców”. Zaangażował się on też w działalność konspiracyjną. Gościom baru „Pod Kogutem”, dostarczał tajną prasę. Wśród sportowców natomiast, chciał utworzyć komórkę Związku Walki Zbrojnej.

Był „Wilkiem”

Kusociński był członkiem podziemnej Organizacji Wojskowej o nazwie „Wilki”. Posiadał on tam pseudonim „Prawdzic”. Po jej zdekonspirowaniu i zadenuncjowaniu przez niemieckiego volskdoicza Szymona Wiktorowicza do placówki gestapo, w dniu 26 marca 1940 roku, Janusz w bramie swojego domu przy ul. Nowakowskiego 16 został aresztowany. Więziono go początkowo na Mokotowie, potem zaś na Pawiaku. Przesłuchiwano go codziennie w siedzibie gestapo na Szucha. W czasie przesłuchań był bestialsko torturowany, by tym sposobem wymusić na nim tok zeznań.

Wielki patriota

Niemcy dowiedziawszy się kim jest Janusz Kusociński, zaproponowali mu pracę trenera niemieckich sportowców. Kusociński jako wielki Polak i patriota, oczywiście odmówił. W dniu 21 czerwca 1940 roku został on wywieziony specjalnym transportem do podwarszawskich Palmir. Został tam rozstrzelany przez Niemców, w ramach tak zwanej akcji AB, likwidującej szeregi polskiej inteligencji.

Ewa Michałowska- Walkiewicz

^^^

Król bieżni! „W obozie olimpijskim wre praca planowa i spokojna. Własnemi drogami chodzi tylko Kusociński, który jest w formie wprost znakomitej. Prasa amerykańska nie szczędzi mu swego zainteresowania, napotyka się jednak na grobowe milczenie Polaka, który zdaniem reporterów „milczy i trenuje jak Nurmi¹” – pisał „Przegląd Sportowy” 30 lipca 1932 r. Dzień później o godz. 17.40, wśród głośnych owacji, flaga Polski została wciągnięta na maszt, a na stadionie rozległ się Mazurek Dąbrowskiego. Janusz Kusociński odebrał złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles.

Janusz Kusociński dał Polsce złoty medal i własne życie!!!

Dziękujemy Pani Ewie / Ilustracje dodał Admin i uzupełnił komentarzem.

############### np.pl ###############