Józef Czechowicz

„Nasze Pismo” w Lublinie

AUTOR: EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ

Józef Czechowicz przyszedł na światw dniu 15 marca 1903 roku w Lublinie. Zginął on od wybuchu niemieckiej bomby dnia 9 września 1939 roku podczas bombardowania miasta Lublin. Był to polski poeta i jeden z założycieli grupy poetyckiej „Reflektor” .

W Muzeum Lubelskim

Muzeum Literackie im. Józefa Czechowicza jest oddziałem Muzeum Lubelskiego. Projekt jego powołania do istnienia zrodził się pod koniec lat pięćdziesiątych w lubelskim środowisku literackim. Z propozycją jego utworzenia wystąpili jako pierwsi Stanisław Fita i Lech Ludorowski.

Pomysł Tadeusza Kłaka

W latach 1963-1965, Tadeusz Kłak kierownik Muzeum Bolesława Prusa w Nałęczowie, zebrał ogromną ilość dokumentów, listów oraz rękopisów należących do Józefa Czechowicza. Na podstawie tych zbiorów Tadeusz Kłak opracował pierwszy projekt wystawy muzealnej. Muzeum zostało otwarte dnia 9 września 1968 roku w dwudziestą dziewiątą rocznicę śmierci tego polskiego poety.

Przy ulicy Narutowicza

Przez trzydzieści lat muzeum to mieściło się w poklasztornym budynku przy ulicy Narutowicza 10. W 1999 roku utraciło swoją dotychczasową siedzibę, by znaleźć się w Dworku Wincentego Pola. Od roku 2002 zainaugurowano jego działalność w kamienicy przy ulicy Złotej 3 w Lublinie.

Rękopisy Czechowicza

Muzeum to eksponuje rękopisy i materiały wydawnicze związane z życiem i twórczością Józefa Czechowicza. Ponadto Muzeum posiada w swoich zbiorach bogate materiały innych pisarzy związanych z Lubelszczyzną. W tym są eksponowane utwory Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Zbigniewa Herberta, Juliana Tuwima i innych.

Dokumentacja fotograficzna

W zbiorach tych znajduje się również obszerna dokumentacja fotograficzna lubelskiego życia literackiego, przebogaty księgozbiór i szereg czasopism, pamiątek oraz druków okolicznościowych.

Kim był Czechowicz

Urodził się jako czwarte dziecko w rodzinie Pawła i Małgorzaty z Sułków. Dzieciństwo spędził w suterenie przy ulicy Kapucyńskiej 3 w Lublinie. Było to służbowe mieszkanie jego ojca, który pracował jako woźny w Banku Handlowym. W 1912 roku ojciec zmarł, a tę posadę objęła jego matka.

Nauka

W roku 1913 Czechowicz rozpoczął naukę w rosyjskojęzycznej jedenastoklasowej szkole elementarnej. Dzięki staraniom pani Małgorzaty, mały Józek umiał już wówczas czytać i pisać po polsku. Z czasem Czechowicz rozpoczął naukę w czteroletnim Seminarium Nauczycielskim.

W Cudzie nad Wisłą

W roku 1920, Józef jako ochotnik wyruszył na polsko-bolszewicka wojnę. Po trzech miesiącach, powrócił do lubelskiej szkoły, którą ukończył w roku 1921. Następne skończył on Wyższy Kurs Nauczycielski w Lublinie oraz studia w warszawskim Instytucie Pedagogiki. Po studiach rozpoczął pracę jako nauczyciel w wiosce Słobódka. Zadebiutował on w tym czasie utworem zatytułowanym „Opowieść o papierowej koronie”.

W Warszawie

W 1933 roku, Józef Czechowicz przeprowadził się do Warszawy. Tam w latach 1938–1939 wydawał on kwartalnik noszący tytuł „Pióro”. Po wybuchu wojny,  powrócił do rodzinnego miasta. Józef Czechowicz zginął dnia 9 września 1939 roku, podczas bombardowania Lublina.

Ewa Michałowska- Walkiewicz

Dziękujemy Pani Ewo! Przepraszamy za opóźnienie. W dalszym ciągu jest problem z prowadzeniem strony, ze względu na obsługę przez serwera w Australii. Administrator w Polsce robi co może aby ten problem został usunięty. Red.

###################### np.pl. ####################