Żołnierze wyklęci…

AUTOR: EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ

Do końca NIEZŁOMNI

Żołnierze niezłomni to, innymi słowy, polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne. Był to swoistego wymiaru ruch partyzancki, stawiający opór sowietyzacji Polski. Toczył on walkę ze służbami bezpieczeństwa ZSRR i podporządkowanymi im służbami w Polsce.

Członkowie organizacji

Liczbę członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych szacuje się na 180 tysięcy osób. W ostatnich dniach II wojny światowej na terenie Polski działało 80 tysięcy partyzantów antykomunistycznych. Ostatni członek ruchu oporu, Józef Franczak noszący pseudonim „Lalek” z oddziału kpt. Zdzisława Brońskiego „Uskoka”, zginął w obławie w Majdanie Kozic Górnych (woj. lubelskie) osiemnaście lat po wojnie dnia 21 października 1963 roku. W praktyce, większość organizacji zbrojnych upadła na skutek braku reakcji wielkich mocarstw światowych, czyli państw-gwarantów postanowień jałtańskich. Po masowych ujawnieniach członków podziemia w trakcie rzekomej amnestii, wyłapano i uwięziono masę prawdziwych patriotów polskich. W związku z zaistniałą sytuacją, powstała organizacja NIE, łącząca struktury cywilne i wojskowe, mająca na celu samoobronę i podtrzymywanie morale polskiego społeczeństwa. Organizacja ta jednak została znacznie osłabiona w wyniku aresztowania generałów brygady Emila Fieldorfa i Leopolda Okulickiego. Dnia 7 maja 1945 roku, powołano nową organizację: Delegaturę Sił Zbrojnych na Kraj, która przetrwała kilka miesięcy i została zastąpiona Ruchem Oporu Bez Wojny i Dywersji „Wolność i Niezawisłość”.

Na okupowanych terenach naszego kraju

Na okupowanych przez Armię Czerwoną terenach Polski ustanawiane były komendantury wojskowe Armii Czerwonej umożliwiające terror NKWD i organizowanym przez NKWD organom resortu Bezpieczeństwa Publicznego podporządkowanemu PKWN. W tym samym czasie, Rząd Polski na uchodźstwie, który zgodnie z ustaleniami konferencji jałtańskiej miał przeprowadzić wolne wybory w celu wyłonienia ostatecznego rządu w Polsce, utracił szerokie uznanie międzynarodowe. WiN zamierzało unikać konfrontacji i walk, a miał on jedynie skupić się na metodach politycznego i propagandowego wpływu na społeczeństwo. W zbliżających się wyborach poparto jedyną istniejącą wówczas legalną opozycję jaką była partia Polskie Stronnictwo Ludowe.

Rok 1944

Gdy Armia Czerwona wkroczyŁa na terytorium Polski w roku 1944, wcale szybko nie zamierzała ona opuścić terenu naszego kraju. Mialy wówczas miejsce masowe aresztowania, deportacje i terror wobec polskiej ludności cywilnej. Jeszcze w okresie okupacji niemieckiej działalność radzieckich dywersantów spadochronowych, polegała glównie na tropieniu i rozszyfrowywaniu oddziałów Armii Krajowej, a nie aby walczyli oni z niemieckim okupantem. Do kontroli polskich ziem wschodnich użyto oddziały NKWD, oddziały Armii Czerwonej i miejscową milicję rekrutującą się z czerwonej partyzantki. Oddziały partyzantki radzieckiej im. Czapajewa, rabowały ludność polską we wsiach okregu nowogródzkiego. W sierpniu 1944 roku z Wilna, wywieziono kilkanaście tysięcy meżczyzn do Kaługi, leżącej w pobliżu Moskwy. W tym samym czasie, 35 000 aresztowanych w Wilnie Polaków, deportowano do południowej części Związku Radzieckiego i na Syberię.

Walczyli z konspiracją

NKWD i bezpieka walczyła z konspiracją niepodleglosciową podstępnymi metodami. Obiecywała ona „łaskę” mimo, iż zołnierze AK nie popełnili przestępstw przeciwko narodowi, to jeszcze ubecy mieli tajną instrukcję, by ujawniających się AK-owców zabić. W 1945 roku, ujawniło się okolo 50 tys. żolnierzy podziemia. Zebrana w toku przesłuchań wiedza, posłużyła komunistom do późniejszych represji wobec ujawnionych i dotarcia do osób nadal prowadzących walkę konspiracyjną. Groźby i tortury bezpieki, okazały się główną bronią w walce z dowództwem antykomunistycznego podziemia.

Walka z podziemiem

Do walki z polskim podziemiem Komitet Bezpieczeństwa, skierował 47 pułków piechoty, 2 brygady artylerii cieżkiej, 18 pułków artylerii lekkiej, 5 samodzielnych dywizjonów artylerii cieżkiej, 5 pułków czołgów, 3 pułki kawalerii i jeden pulk saperów Wojska Polskiego. Były tez włączane oddziały Milicji Obywatelskiej. Ogółem do walk z podziemiem zbrojnym, przeznaczono okolo 150-180 tysiecy zołnierzy i milicjantów. Razem z ORMO, zaangażowano ponad 250 tysięcy ludzi, do wybicia rodaków, kochających Ojczyznę …Wolną Ojczyznę.

Na sąsiednich cokołach tej elewacji znajdują się: fragment wiersza Artura Oppmana  Pacierz za umarłych: „Gdzie są ich groby Polsko! Gdzie ich nie ma! Ty wiesz najlepiej – i Bóg wie na niebie!” oraz cytat z Ewangelii św. ŁUKASZA (19, 40): „Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą”.

Zawieśmy w dniu 1 marca, naszą biało-czerwoną i oddajmy cześć ŻOŁNIERZOM WYKLĘTYM.

Ewa Michalowska – Walkiewicz

Dziękujemy Pani Ewie! Ilustracje, opisy zdjęć i obrazek wprowadzający dodał ADMIN

######################## np.pl ######################