Hôtel Lambert

AUTOR: EWA MICHAŁOWSKA -WALKIEWICZ

Majowe wspomnienia

Redakcja „Naszego Pisma”, została zaproszona do Zielonego Saloniku Literackiego w Skarzysku- Kamiennej, celem posłuchania prelekcji dotyczącej zawiązania konserwatywnego obozu politycznego, który zwał się zwyczajowo Hôtel Lambert. Hôtel Lambert, jest to powstały tuż po upadku powstania listopadowego polski obóz konserwatywno – liberalny, działający na emigracji. W miesiącu maju 1831 roku, skupiał on w swoich szeregach głównie bogate kręgi polskiego społeczeństwa. Politycznie opierał się on, na postanowieniach Konstytucji Majowej, uchwalonej w 1791 roku. Kierował nim książę Adam Czartoryski, a po jego śmierci syn Władysław. Nazwa wzięła się od siedziby księcia znajdującej się we Francji, a był to jego pałac rezydencjalny, znajdujący się na Wyspie świętego Ludwika.

Kogo zrzeszał wspomniany obóz

Zrzeszał on przede wszystkim cywilne i wojskowe kierownictwo powstania listopadowego oraz dużą część polskiej inteligencji. Członkowie tego obozu uważali, że Polska może odzyskać swoją niepodległość tylko dzięki wielkiej wojnie mocarstw europejskich. Działalność ich polegała przede wszystkim na prowadzeniu specyficznej gry dyplomatyczno-politycznej. Próbowali oni przekonać Francję i Wielką Brytanię, że Rosja złamała jedną z zasad kongresu wiedeńskiego, burząc tym samym równowagę sił polityczno – militarnych w Europie. Książę Adam Czartoryski, rozesłał zatem rządom europejskim memoriał informujący ich o przebiegu wydarzeń w Królestwie Polskim w latach 1830- 1831.

Dzięki pracy agentów

Poprzez swoich agentów, Hotel Lambert podsycał ruchy narodowo – wyzwoleńcze na kipiących od wydarzeń politycznych Bałkanach. Zwolennicy tegoż obozu uważali, że Polska odrodzona w granicach porozbiorowych powinna się stać europejską monarchią konstytucyjną, opartą na prawach rodzimej ustawy rządowej. W 1833 roku, powstał polski tajny Związek Jedności Narodowej, który występował z wyraźnym programem monarchistycznym, sugerując powołanie na tron księcia Adama Czartoryskiego. Próbowano nawet ogłosić go polskim królem. O uzyskanie poparcia dla tych tendencji, zabiegało jednocześnie jawne Towarzystwo Monarchistyczne Trzeciego Maja. Pozytywne skutki działania Hotelu Lambert, przejawiły się w pozyskaniu sympatyków dla sprawy polskiej i w zainteresowaniu nią polityków, zwłaszcza z dalekiej Europy. W Londynie doszło nawet, do powstania Towarzystwa Literackiego Przyjaciół Polski, które przez kilkadziesiąt lat propagowało sprawę polską w opinii publicznej i udzielało pomocy politycznym emigrantom z polskich ziem zabranych. Czartoryski próbował nawet sięgać na terenie angielskim do jego parlamentu, jednak zgłoszony tam wniosek o nieuznawanie stanu stworzonego przez cara Mikołaja I w Królestwie Polskim po powstaniu listopadowym, upadł z obawy przed zatargiem Anglii z Rosją. Hotel Lambert powołał więc całą sieć polskich agentów dyplomatycznych, którzy działali zarówno z dyplomacją francuską jak i angielską, w szczególności w zwalczaniu wpływów rosyjskich w Europie.

Podstawą była religia

Deklarując swe przywiązanie do religii katolickiej, obóz „Hotel Lambert” starał się także o pozyskanie przychylności do swej sprawy kurii rzymskiej. Gdy demokraci potępiali stanowisko papieża Grzegorza XVI, który w encyklice Cum primum uznał powstanie listopadowe za dzieło wichrzycieli, książę Czartoryski usiłował wykorzystać niesnaski, do jakich doszło między papieżem a carem, na tle prześladowań tego wyznania przez cara Mikołaja I. Okazało się wkrótce, że Watykan podpisał tajny konkordat z carem, i wykorzystał tym samym naiwność ubiegających się o swoją niepodległość Polaków. Pożyteczną rolę odegrał obóz Hotelu Lambert przy organizowaniu opieki materialnej nad polskimi emigrantami politycznymi, którzy pozbawieni byli swojego miejsca w kraju przodków. Patronował on również dokształcaniu młodych oficerów i sztabowców wojskowych. Natomiast ze sprzeciwem ze strony demokratów spotkały się próby organizowania legionów polskich podejmowane przez obóz Czartoryskiego. Hotel Lambert przyczynił się do wytworzenia stanu stałej obecności sprawy polskiej w polityce zagranicznej europejskich państw.

Działał on jednak w bardzo niesprzyjającej sytuacji międzynarodowej tak, iż w ostatecznym efekcie jego dyplomacja nie mogła przynieść głównego rezultatu, polegającego na zmianach warunków politycznych bytu polskiego narodu, a tym bardziej w odzyskaniu naszej długo oczekiwanej niepodległości.

EWA MICHAŁOWSKA- WALKIEWICZ

########################## np.pl ##########################