Nie brać do ręki! Nam się tego nie wysyła.
Motto: „Większość populacji nie rozumie co się naprawdę dzieje. I nawet nie ma pojęcia, że nie rozumie”… /Noam Chomsky

Chodzi o debatę, która staje się dylematem… bo “Teza Polonijnej Debaty Młodych A.D. 2025 była następująca: „Zmuszanie dzieci emigrantów do nauki polskiego przynosi więcej szkody niż pożytku”. Problem się powiększa bo po debacie 30 września 2025. nastąpiła cisza.…
Dodajmy jeszcze jedno MOTTO: „Rodzice słuchają dzieci, nauczyciele słuchają uczniów, lekarze słuchają pacjentów, biskupi i księża słuchają wiernych, przełożeni słuchają podwładnych, generałowie słuchają żołnierzy…” Czy ktoś jeszcze słucha Tego Który Jest..?.
Poniższa informacja nie pochodzi od organizatorów „Debaty”, pochodzi jak zwykle z niezawodnego i spolegliwego Pulsu Polonii.
Gmach Parlamentu Wiktoriańskiego w Melbourne na jeden dzień stał się miejscem debaty młodzieży polonijnej z Australii. We wtorek, 30 września 2025, czternastka dziewcząt i chłopców z Nowej Południowej Walii, Tasmanii, Wiktorii i Zachodniej Australii starła się na argumenty, próbując wytłumaczyć czy rzeczywiście zmuszanie dzieci emigrantów do nauki polskiego przynosi więcej szkody niż pożytku.


Dyskusji przysłuchiwała się publiczność licznie zebrana w sali Legislative Council Committee: członkowie rodzin debatantów, przedstawiciele organizacji i mediów polonijnych, a także goście specjalni. Korpus dyplomatyczny RP w Australii reprezentowali Piotr Rakowski, Konsul Generalny RP w Sydney i Andrzej Soszyński, Honorowy Konsul Generalny RP w Melbourne.

Z Instytutu Rozwoju Języka Polskiego im. świętego Maksymiliana Marii Kolbego przyjechała trzyosobowa delegacja w składzie: dr Urszula Starakiewicz–Krawczyk, dyrektor IRJP, Izabela Siekierska–Rosiak, kierownik w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej i Wioletta Kuberska, ekspert w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej.

Wydarzenie rozpoczęła Anna Cietrzewska, Marszałek Debaty, pokrótce opowiadając o projekcie i omawiając zasady debaty oksfordzkiej. Potem głos należał już tylko do młodzieży. Drużyny propozycji i opozycji naprzemiennie prezentowały swoje argumenty. O prawidłowy przebieg debaty i mierzenie czasu dbał David Babula, Sekretarz Debaty.
Zwolennicy tezy
Główna strategia drużyny propozycji skoncentrowała się na udowodnieniu, że przymusowa nauka języka polskiego jest szkodliwa dla dziecka, nieefektywna i nieuzasadniona w kontekście życia emigracyjnego. Drużyna zwolenników tezy nie była przeciwko językowi polskiemu, lecz przeciwko metodzie opartej na przymusie. Argumentacja skupia się na dowodzeniu, że przymusowa nauka języka polskiego u dzieci emigrantów prowadzi do poważnych szkód emocjonalnych, wywołując stres, bunt, poczucie wyobcowania i – w skrajnych przypadkach – odrzucenie polskiej kultury. Ponadto, narzucone lekcje w weekendy odbierają dzieciom wolny czas potrzebny na integrację lokalną i rozwój pasji, co pogłębia ich izolację społeczną. Mówcy zwrócili uwagę na działania alternatywne takie jak budowanie więzi z polskością poprzez wybór i inspirację oraz wykorzystanie technologii do komunikacji, które mogą przynieść więcej korzyści w procesie nauczania języka.
Drużyna propozycji podkreśliła, że przymus łamie zaufanie, budzi opór i oddala dziecko od polskości. Metoda narzucania nauki polskiego kłóci się także z rolą rodzica, który powinien dbać o dobrostan swojego dziecka. W podsumowaniu zaznaczono, że język polski powinien być mostem budowanym z miłości i wyboru, a nie murem zbudowanym z przymusu.
Przeciwnicy tezy
Głównym założeniem drużyny opozycji było przekonanie, że przymus jest niezbędny, ponieważ dzieci nie mają pełnej świadomości korzyści z nauki języka i bez zewnętrznej motywacji nie podejmą wysiłku wymaganego do utrzymania polszczyzny.
Głównym założeniem tej argumentacji było to, że przymusowa nauka języka polskiego jest kluczowa dla zapewnienia dzieciom emigrantów długoterminowych korzyści i możliwości. Znajomość języka jest fundamentalna dla utrzymania tożsamości kulturowej i poczucia przynależności, a także znacząco ułatwia potencjalny powrót i odnalezienie się w polskim systemie. Ponadto, dwujęzyczność zapewnia lepsze perspektywy zawodowe oraz umożliwia budowanie i wzmacnianie silnych więzi międzypokoleniowych i społecznych w Polonii.
Kontrargumentacja opozycji twierdziła, że ogromne korzyści długoterminowe płynące z dwujęzyczności w pełni usprawiedliwiają konieczny wysiłek i przymus, którego dzieci unikają z powodu braku świadomości. Podkreślano, że negatywne skutki przymusu są minimalizowane, gdyż nauka języka od rodziców jest prostsza niż opanowanie jakiegokolwiek innego języka obcego.
A teraz uwaga!:
Po prezentacji wszystkich argumentów, sędziowie udali się na obrady. Grono sędziowskie w składzie: Piotr Rakowski, Konsul Generalny RP w Sydney; dr Urszula Starakiewicz-Krawczyk, dyrektor IRJP; dr Sylwia Gręda–Bogusz OAM, nauczyciel akademicki (Royal Melbourne Institute of Technology), prezes Polskiego Biura Opieki Społecznej „PolCare”, sekretarz Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii; dr Piotr Kipka, językoznawca, nauczyciel akademicki (La Trobe University), nauczyciel w Polskiej Szkole im. Mikołaja Kopernika w St Albans; Magdalena Delport, nauczyciel w australijskim systemie edukacji, koordynator i nauczyciel w Polskiej Szkole Sobotniej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Rowville; Klaudia Maciejewska – członkini Zarządu Fundacji Polska Debatuje (online), stanęło przed trudnym zadaniem mającym na celu wyłonienie zwycięskiej drużyny. Minimalną różnicą głosów, w stosunku 4:2, zwyciężyła drużyna opozycji.
Wydarzenie zakończyło się wręczeniem uczestnikom i sędziom dyplomów i upominków. Członkowie Komisji Rekrutacyjnej oceniającej kandydatów do projektu oraz opiekunowie uczestników podczas pobytu w Ośrodku Młodzieżowym „Polana” otrzymali pamiątkowe dyplomy. Poczęstunek w formie bufetu koktajlowego poprzedziła sesja zdjęciowa w auli Queen’s Hall.
Znaczącym punktem wydarzenia było spotkanie uczestników debaty z Hon. Natalie Suleyman MP, Minister ds. Młodzieży, Weteranów, Małych Przedsiębiorstw i Zatrudnienia. Posłanka Rządu Wiktoriańskiego od początku wspierała Federację Polskich Organizacji w Wiktorii przy organizacji projektu Polonijnej Debaty Młodych w Australii.
O projekcie
Celem projektu „Polonijna Debata Młodych w Australii” był rozwój kompetencji społecznych, obywatelskich i językowych uczestników, a także promocja polskiego dziedzictwa kulturowego w środowisku australijskiej Polonii. Inicjatywa miała charakter edukacyjny – młodzież polonijna wzięła udział w cyklu ośmiu warsztatów online, podczas których doskonaliła umiejętności oratorskie, argumentacyjne oraz pracy zespołowej. Zajęcia prowadzili trenerzy z Fundacji „Polska Debatuje”. (…)
A teraz to co najważniejsze. PODZIEKOWANIA!
W imieniu Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii, organizatora projektu, pragnę serdecznie podziękować organizacjom partnerskim i osobom zaangażowanym w przedsięwzięcie:
Wspaniałej polonijnej młodzieży, która poświęciła swój czas i chęci, aby zaangażować się w projekt.
Fundacji „Polska Debatuje”: Hannie Szeremeti za wsparcie eksperckie i pomoc w organizacji warsztatów, a trenerom za poprowadzenie warsztatów.
Związkowi Polaków w Melbourne za ugoszczenie uczestników w Ośrodku Młodzieżowym „Polana”.
Joannie Sypce, Justynie Podolskiej, Sammer Bartczak-Zielak i Julii Augustyn za opiekę nad uczestnikami.
Ani Cietrzewskiej i Davidowi Babuli za pełnienie zaszczytnych funkcji Marszałka i Sekretarza Debaty.
Gronu sędziowskiemu – Piotrowi Rakowskiemu, dr Urszuli Starakiewicz-Krawczyk, dr Sylwii Grędzie-Bogusz OAM, dr. Piotrowi Kipce, Magdalenie Delport i Klaudii Maciejewskiej – za wnikliwe przysłuchiwanie się debacie, ocenę wypowiedzi i wydanie wyniku.
Red. Magdalenie Jaskulskiej z „Tygodnika Polskiego”, red. Jerzemu Krysiakowi z Radia 3ZZZ i red. Dariuszowi Buchowieckiemu z Radia SBS Polish za obecność i przygotowanie relacji z wydarzenia.
Henrykowi Leś i Richardowi Lenartowiczowi za nagrywanie debaty i montaż nagrania.
Jackowi Laskowskiemu za fotograficzne udokumentowanie tego historycznego wydarzenia.
Tomaszowi Bartczakowi za obsługę nagłośnienia debaty.
Zespołowi wiktoriańskiej federacji i Polskiego Biura Opieki Społecznej „PolCare” za wszelką pomoc i wsparcie logistyczne podczas realizacji projektu.
Partnerom Honorowym – Radzie Naczelnej Polonii Australijskiej, Ambasadzie RP w Canberze i Konsulatowi Generalnemu RP w Sydney – za wsparcie procesu rekrutacji i promocję projektu.
Partnerom Medialnym – TVP Polonii, Polonijnej Agencji Informacyjnej, „Tygodnikowi Polskiemu”, portalowi Puls Polonii, Polskiej Sekcji Radia 3ZZZ – za wsparcie promocji projektu.
Instytutowi Rozwoju Języka Polskiego za dofinansowanie projektu, a Fundacji „Wolność i Demokracja” – za opiekę nad projektem.
Organizacja projektu została dofinansowana przez Instytut Rozwoju Języka Polskiego ze środków budżetu państwa w ramach dotacji celowej na podstawie umowy o dofinansowanie z 08.2025 w ramach wykonywania zadania „Polonijne debaty młodych – Australia” realizowanego w ramach „Inicjatyw uzupełniających działania IRJP”. Operatorem projektu była Fundacja Wolność i Demokracja.
Sponsorem części rekreacyjno-integracyjnej było Polskie Biuro Opieki Społecznej „PolCare”.
Artykuł na Pulsie Polonii jest podpisany
Justyna Tarnowska
Koordynator projektu
Od autora powyższego opracowania: Jeśli „sędziowie” w głosowaniu (dlaczego tajnym – bez podania nazwisk) dokonali licytacji nad językiem polskim w stosunku 4:2, to w jakiej proporcji należy rozumieć 14. młodych chopców i dziewcząt v 33 osoby, którym sie dziękuje, że taką debatę zorganizowały? Mimo tego zawodu jaki odczuwawam po tej debacie, redakcja np.pl przekazuje słowa uznania dla tej siódemki z opozycji: Gabrielle, Veronica, Hanka, Helena, Albert, Aniela, Filip – za tą młodzieńczą polskość i patriotyzm, za mądrość i odwagę. Dorosłym pozostaną zdjęcia dla kolejnej kolekcji.
Redaktor np.pl.
################## np.pl ##################

Aby mierzyć drogę przyszłą
Trzeba wiedzieć skąd się wyszło
C. K. Norwid
Art 2.